ಪೃಥ್ವಿಯಿಂದಾದ ರೂಪು, ಅಪ್ಪುವಿನಿಂದಾದ ಘಟ್ಟಿ,
ತೇಜದಿಂದಾದ ರಜಸ್ಸು, ವಾಯುವಿನಿಂದಾದ ಸರ್ವಾತ್ಮ,
ಆಕಾಶದಿಂದಾದ ನಿರವಯ.
ಇಂತೀ ಪಂಚಭೂತಿಕದಿಂದಾದ ಆತ್ಮನಿಪ್ಪ ಪಿಂಡ[ಸ್ಥಲದಲ್ಲಿ ನಿಂದು],
ಸ್ಥೂಲ ಸೂಕ್ಷ್ಮದಿಂದರಿದು, ಕಾರಣದಿಂದ ಕಂಡು,
ಇಂತೀ ತ್ರಿವಿಧ, ಆತ್ಮನ ಆಧಾರ ಆವುದೆಂದರಿದು,
ಬ್ರಹ್ಮನ ಸೃಷ್ಟಿ, ವಿಷ್ಣುವಿನ ಶಾಂತಿ, ರುದ್ರನ ಘಟಿತ,
ಇವ ಮೂರ ಹೊದ್ದದೆಯಿಪ್ಪುದು ಪಿಂಡಜ್ಞಾನಲೇಪ, ಅಂಗದ ನಿರಸನ.
ಗುರುವಿನ ಕರಕಮಲದಲ್ಲಿ ಮನದ ನಿರಸನ.
ಲಿಂಗದ ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಸರ್ವೇಂದ್ರಿಯ ನಿರಸನ.
ಶರಣರ ಸಂಸರ್ಗದಲ್ಲಿ ಇಂತಿವನರಿತು,
ಮನಬಂದಂತೆ ನಡೆಯದೆ, ವಿಕಾರವೆಂದಂತೆ ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಒಳಗಾಗದೆ,
ಮಧುರದಂಡದೊಳಗೆ ಅಡಗಿದ ಸುಧೆಯ ತೆಗೆದು,
ಸದೆಯ ಕಳೆವಂತೆ,
ಕಳೆದು ಉಳಿಯಬೇಕು, ಪಿಂಡಪ್ರಾಣಲಿಂಗಯೋಗವ.
ಇಂತಿವು ಅರಿವವರ[ರುಹು], ಕರಿಗೊಂಡವನ ತೆರ[ನರಿಕೆಯೆ] ತಾ
ಗುಡಿಯೊಡೆಯ ಗುಮ್ಮಟನಾಥನ
ಅಗಮ್ಯೇಶ್ವರಲಿಂಗವ ಅವಗವಿಸಿದ ಸದಮಲಾಂಗನ ಇರವು.

ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ತೋರುವ ಸುಖದುಃಖಭೋಗಾದಿಭೋಗಂಗಳು
ಇವಾರಿಂದಾದವೆಂದು ಅರಿದ ಮತ್ತೆ, ಬಾಗಿಲ ಕಾಯ್ದು ಕೂಗಿಡಲೇಕೆ ?
ಎಲೆ ಅಲ್ಲಾಡದು, ಅವನಾಧೀನವಲ್ಲದಿಲ್ಲಾ ಎಂದು
ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಹೇಳುತ ಭವಬಡಲೇಕೆ ?
ಹೋಯಿತ್ತು ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಭಾವಜ್ಞಾನ.
ಭಾವ ಗುಡಿಯೊಡೆಯ ಗುಮ್ಮಟನಾಥನ ಅಗಮ್ಯೇಶ್ವರಲಿಂಗದಲ್ಲಿ
ಅರಿದು, ಹರಿದು ಬದುಕಿರಣ್ಣಾ.

ತಟಾಕ ಒಡೆದಡೆ ಪ್ರತಿಶಬ್ದವಲ್ಲದೆ ಗತಿಭಿನ್ನವುಂಟೆ ?
ಅಂಬುಧಿಗೆ ಅದು ತುಂಬಿದ ಸಂಪದ,
ಅದರಂಗದ ಇರವು, ಲಿಂಗಾಂಗಿಯ ಭಾವದ ಸಂಗ.
ಕಂಡುದ ಕಂಡು ಕಾಳ್ಗೆಡೆವ ಲಿಂಗಿಗಳಿಗುಂಟೆ,
ಗುಡಿಯೊಡೆಯ ಗುಮ್ಮಟನಾಥನ
ಅಗಮ್ಯೇಶ್ವರಲಿಂಗದ ಸಂಗದ ಸುಖವು ?

ಕಾಯವಿಡಿದು ಸೋಂಕಿದುದೆಲ್ಲ, ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಒಳಗು.
ಜೀವವಿಡಿದು ಸೋಂಕಿದುದೆಲ್ಲ, ಭವಕ್ಕೊಳಗು.
ಕಾಯದ ಅಳಿವನರಿತು, ಜೀವದ ಉಳಿವನರಿತು,
ಉಭಯದ ಠಾವನರಿತು,
ಕಾಯದ ಜೀವದ ಭಿನ್ನದ ಬೆಸುಗೆಯ ಠಾವನರಿತು,
ಕೂಡಬಲ್ಲಡೆ ಯೋಗ.
ಅದು ಲಿಂಗದ ಭಾವಸಂಗ, ಇದನರಿ.
ಗುಡಿಯೊಡೆಯ ಗುಮ್ಮಟನಾಥನಲ್ಲಿ
ಅಗಮ್ಯೇಶ್ವರಲಿಂಗವ ಹೆರೆಹಿಂಗದಿರು.

ಹೇಮದ ಬಣ್ಣ, ನಾನಾ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ತೋರುವ
ಪರಿಕೂಟದ ಕಪಟದಿಂದ,
ಕಪಟವ ಕಳೆದು ನಿಂದಲ್ಲಿ, ಅದೇತರ ಗುಣ ?
ಒಂದಲ್ಲದೆ ಈ ಪಥ ತಪ್ಪದು,
ಗುಡಿಯೊಡೆಯ ಗುಮ್ಮಟನಾಥನ ಅಗಮ್ಯೇಶ್ವರಲಿಂಗದಲ್ಲಿ
ಅಂಗವ ಕಳೆದು ಉಳಿದ ಶರಣಂಗೆ.

ಇದಿರು ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ತೊಲಗು ಸಾಯೆಂಬ ಮಾತಲ್ಲದೆ,
ನಿಂದಲ್ಲಿ ಅಂಬರವ ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ಕೊಂಡಾಡಲೇತಕ್ಕೆ ?
ವಾದದಿಂದ ಹೋರಿ ಕಾಬುದು,
ವೇದಾಂತಿಯ ವಾಗ್ವಾದದ ಗೆಲ್ಲ ಸೋಲವಲ್ಲದೆ,
ವಸ್ತುವ ಭೇದಿಸಲರಿಯ, ಅರಿದುದಕ್ಕೆ ಒಡಲು.
ಅವರಡಿಯ ಅರಿದ ಮತ್ತೆ,
ಏನೂ ಎನ್ನದಿಪ್ಪುದೆ ವೇದಸಿದ್ಧಾಂತ.
ಗುಡಿಯೊಡೆಯ ಗುಮ್ಮಟನಾಥನ ಅಗಮ್ಯೇಶ್ವರಲಿಂಗವನರಿವುದಕ್ಕೆ
ಇದೇ ಪ್ರಮಾಣು.