ತಮ ಹಂಜರಿಸಿದಲ್ಲಿ, ಚಂಡಕರನ ಕಿರಣವೆಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿತ್ತು ?
ಅಪ್ಪು ವಹ್ನಿಯ ಘಟಿಸಲಾಗಿ, ಧೂಮದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಿತ್ತು?
ಘಟ ಇಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಕುರುಹಳಿವಾಗ, ಅರಿವೆಲ್ಲಿದ್ದಿತ್ತು ?
ಅರಿವು ನಾಮ ಅವದ್ಥಿಗಿಲ್ಲವಾಗಿ,
ಅರ್ಕೇಶ್ವರಲಿಂಗದ ಕುರುಹು ಎಲ್ಲಿದ್ದಿತ್ತು ?

ತರು ಕುಲಿಶದಲ್ಲಿ ಹೊಕ್ಕು,
ತನ್ನಯ ಕುಲವ bs್ಞೀದನವÀ ಮಾಡುವಂತೆ,
ಸಮಯವ ಹೊಕ್ಕು, ಸಮಯವ ನೇತಿಗಳೆವ
ಶ್ರಮವಿಲ್ಲದವರನೊಲ್ಲ, ಅರ್ಕೇಶ್ವರಲಿಂಗ.

ತ್ರಿಸಂಧಿಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಮರವೆಯೆಂದು,
ಮಣಿಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಗಣಿತನ ಎಣಿಕೆಯಿಂದ ಅರಿದೆಹೆನೆಂದು,
ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು ಧ್ಯಾನ ಜಪದ ಕೃತ್ಯದಲ್ಲಿ.
ಆ ಜಪ ಧ್ಯಾನ ಭಾವ ಸಂಚಾರವಿಲ್ಲದೆ
ಭಾವಿಸಿದಲ್ಲಿ ಜಪ ಸಂದಿತ್ತು.
ನೇಮಭಾವದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿತ್ತು,
ಅರ್ಕೇಶ್ವರಲಿಂಗವನರಿದ ಕಾರಣ.

ತನು ನಿರ್ವಾಣ, ಮನ ಸಂಸಾರ.
ಮಾತು ಬ್ರಹ್ಮ, ನೀತಿ ಅಧಮ.
ಅದೇತರ ಅರಿವು ?
ಘಾತಕನ ಕೈಯ ಕತ್ತಿಯಂತೆ,
ಇದು ನಿಹಿತವಲ್ಲ, ಅರ್ಕೇಶ್ವರಲಿಂಗವನರಿವುದಕ್ಕೆ.

ತ್ರಿವಿಧ ಘಟಿಸಿ ಕುರುಹಾದಲ್ಲಿ,
ಕುರುಹು ಅರಿವನರಿದುದಿಲ್ಲ.
ಆ ಅರಿವಿಂದ ಕುರುಹ ಪ್ರಮಾಣಿಸಿ,
ಮಧುರದಂಡದಂತೆ ಉಭಯವನರಿ.
ಅರಿದಲ್ಲಿ ಅರ್ಕೇಶ್ವರಲಿಂಗನ ಭಾವದ ಕೂಟ.